โครงกระดูกเด็ก นอนหงายเหยียดยาวตามแนวแกนทิศตะวันตกเฉียงเหนือ-ตะวันออกเฉียงใต้ พื้นที่ PSN 2 กริด S2E16 ระดับชั้นดินสมมติ 120-190 (174-182) cm.dt.

โครงกระดูกไม่สมบูรณ์ ชำรุด แตกหักหาย หันศีรษะไปทางด้านทิศใต้ มีการมัดศพบริเวณหัวเข่าและปลายเท้า ฝังด้วยการนำภาชนะดินเผาทรงก้นกลม ตกแต่งด้วยลายเขียนสีแดงบนพื้นสีนวลอย่างน้อยจำนวน 9 ใบวางทับลงบนตัวศพ พบกำไลข้อเท้าพร้อมกระพรวนสำริดสวมอยู่ตรงข้อเท้าทั้งสองข้าง กำหนดอายุราวสมัยปลายวัฒนธรรมบ้านเชียง

สภาพโครงกระดูกชำรุด โดยเฉพาะส่วนบนของร่างกายตั้งแต่กะโหลกศีรษะถึงกระดูกเชิงกราน ศึกษาได้ร้อยละ 40-45 ทั้งนี้พบตามสภาพ คือ กะโหลกศีรษะบนชำรุด แตกหัก พบเฉพาะกระดูกหน้าผาก กระดูกข้างขม่อมซ้ายและขวา กับกระดูกท้ายทอย ไม่พบส่วนใบหน้าและขากรรไกรบน กระดูกขากรรไกรล่างค่อนข้างสมบูรณ์ ก้านกระดูกไหปลาร้าขวาด้านที่เชื่อมต่อกับกระดูกลิ้นปี่ ก้านกระดูกไหปลาร้าซ้ายด้านที่เชื่อมต่อกับกระดูกสะบัก ลำตัวกระดูกสะบักขวา ส่วนกลางถึงหัวกระดูกต้นแขนขวา ส่วนกลางถึงปลายก้านกระดูกปลายแขนด้านนอกและด้านในซ้ายกับขวา บางส่วนของกระดูกสันหลังช่วงคอ ลำตัว และเอวซึ่งส่วนใหญ่ยังไม่มีการเชื่อมต่อของกระดูก บางส่วนของกระดูกซี่โครงซ้ายและขวา กระดูกเชิงกราน ilium, ischium และ pubis ซ้ายและขวา กระดูกกระเบนเหน็บชิ้นที่ 2 ก้านกระดูกต้นขาซ้ายและขวา ก้านกระดูกหน้าแข้งและน่องซ้ายกับขวา กับบางส่วนของกระดูกข้อเท้าซ้ายและขวา