โครงกระดูกทารก ฝังท่านอนหงายเหยียดยาว ตามแนวแกนทิศตะวันออกเฉียงใต้-ตะวันตกเฉียงเหนือ พื้นที่ PSN3 กริด S11-12E4-5 ระดับชั้นดินสมมติ 160-200 (193-196) cm.dt.

สภาพโครงกระดูกไม่สมบูรณ์ ชำรุด แตกหักทั้งส่วนกะโหลกศีรษะและกระดูกโครงสร้างส่วนต่าง ๆ มีรูปแบบการฝังศพโดยการทุบกลุ่มภาชนะดินเผาปากตรง ไหล่เป็นสัน ก้นแหลม ผิวขาว ตกแต่งด้วยการขูดขีดและทาน้ำดินสีแดงระหว่างลวดลายด้านในและด้านนอกของปากภาชนะโปรยเรียงทับลงบนตัวศพ ศพน่าจะถูกมัดบริเวณข้อเท้า พบร่วมกับห่วงคอสำริดบริเวณลำคอ กำไลข้อมือสำริดที่ปลายแขนทั้งสองข้าง กับกำไลข้อเท้าพร้อมกระพรวนสำริดที่ปลายขาทั้งสองข้าง กำหนดอายุราวสมัยกลางของวัฒนธรรมบ้านเชียง

โครงกระดูกไม่สมบูรณ์ สภาพชำรุดมาก เนื่องด้วยส่วนกระดูกผิวค่อนบางและถูกทับด้วยกลุ่มวัตถุอุทิศทั้งเศษภาชนะดินเผาและเครื่องประดับ อย่างไรก็ตามสามารถนำมาใช้ประเมินศึกษาได้ราวร้อยละ 20-25 โดยพบตามสภาพกระดูกเบื้องต้น คือ กะโหลกศีรษะบน สภาพชำรุด ยุบแตกหัก พบเพียงเศษกระดูกแผ่นส่วนต่าง ๆ กระดูกไหปลาร้าขวาชำรุด พบเฉพาะส่วนก้านกระดูกด้านที่เชื่อมต่อกับกระดูกสะบัก กระดูกสะบักซ้ายและขวาสภาพชำรุด พบเฉพาะลำตัวกระดูก กระดูกต้นแขนซ้ายและขวา สภาพเกือบสมบูรณ์ ส่วนกระดูกปลายแขนด้านในซ้ายชำรุดพบเฉพาะส่วนหัวกระดูก กระดูกต้นขาซ้ายและขวา สภาพเกือบสมบูรณ์ กระดูกหน้าแข้งซ้าย สภาพเกือบสมบูรณ์ ส่วนกระดูกน่องซ้าย สภาพชำรุด พบเฉพาะส่วนแกนกลางก้านกระดูกเท่านั้น