โครงกระดูกเด็กฝังตามแนวแกนทิศตะวันตกเฉียงใต้-ตะวันออกเฉียงเหนือ พื้นที่ PSN2 กริด S9E13-14 ระดับชั้นดินสมมติ 270-290 (281-285) cm.dt.
สภาพกระดูกค่อนข้างชำรุด เสียหาย จากการวางตัวของโครงกระดูกที่พบสามารถสันนิษฐานเบื้องต้นเกี่ยวกับท่าการจัดวางศพได้หลายรูปแบบด้วยกัน ได้แก่ศพนี้อาจถูกจัดให้นอนคว่ำ เพราะกะโหลกศีรษะกระดูกขากรรไกรล่าง และกระดูกต้นขาคว่ำลงกับพื้นดิน หรือศพนี้อาจนอนในท่าตะแคง เพราะกระดูกต้นแขนถูกพบอยู่ทางด้านซ้ายของร่างกาย และกระดูกสันหลังก็ถูกวางเรียงกันทางด้านขวา หรือศพอาจถูกจัดให้อยู่ในท่านอนตะแคงงอเข่า เพราะพบงอบริเวณหัวเข่าไปทางด้านซ้ายของโครงที่มีการมัดศพร่วมด้วย หรือกรณีสุดท้ายคือการนอนหงายเหยียดยาว ตามแนวแกนทิศตะวันตกเฉียงใต้-ตะวันออกเฉียงเหนือ โครงกระดูกพบร่วมกับภาชนะดินเผาจำนวน 3 ใบ วางคว่ำอยู่บริเวณลำตัวด้านขวา 1 ใบ วางคว่ำอยู่ตอนล่างของกระดูกปลายขา 1 ใบกับวางหงายส่วนปากในตำแหน่งถัดจากภาชนะใบที่ 2 ไปทางทิศตะวันออกประมาณ 30 เซนติเมตรอีก 1 ใบ กำหนดอายุได้สมัยต้นวัฒนธรรมบ้านเชียง
สภาพกระดูกไม่สมบูรณ์ ชำรุด แตกหัก สามารถศึกษาได้ราวร้อยละ 65-70 ไม่พบส่วนกระดูกสะบักซ้ายและขวา บางส่วนของกระดูกข้อมือ กระดูกฝ่ามือ และกระดูกนิ้วมือซ้ายและขวา บางส่วนของกระดูกข้อเท้า ฝ่าเท้า และกระดูกนิ้วเท้าซ้ายและขวา และบางส่วนของกระดูกซี่โครงทั้งสองข้าง กับกระดูกสันหลังบางส่วน ส่วนใหญ่กระดูกพบสภาพค่อนข้างดี แต่มีบางส่วนชำรุดแตกหักหาย โดยเฉพาะกะโหลกศีรษะบนด้านข้างขม่อมทั้งสองข้างยุบ ส่วนปลายกระดูกต้นแขนซ้าย ส่วนปลายกระดูกปลายแขนด้านในขวา ส่วนเชื่อมต่อกับกระดูกสะบักของกระดูกไหปลาร้าขวา หัวและปลายก้านกระดูกน่องขวา กระดูกซี่โครง กับกระดูกสันหลังบางส่วน
